Osoby po 65 roku życia to grupa, która najwięcej ucierpiała z powodu pandemii. Z racji występujących w tym wieku chorób współistniejących, wirus jest dużym zagrożeniem dla ludzi starszych. Dlatego najważniejsza, dopóki nie ma szczepionki i leków, jest prewencja: noszenie masek, dystans społeczny, unikanie kontaktów z innymi ludźmi. Ale co w przypadku, gdy ktoś z najbliższych jest chory? Jak zabezpieczyć wspólne miejsce zamieszkania, żeby nie zaszkodzić najbardziej podatnym członkom rodziny? W tym przypadku sprawdzi się izolatorium.
Co to jest izolatorium i dla kogo jest przeznaczone?
Izolatorium to miejsce przeznaczone dla chorych zakaźnie. Jest to zamknięty zakład leczniczy – może to być oddział szpitala, sanatorium, przygotowany do tego celu hotel czy akademik. Izolatoria powstają najczęściej w czasie epidemii lub pandemii, gdy w szpitalach na oddziałach zakaźnych brakuje miejsc.
Najczęściej do tego typu miejsc trafiają osoby:
- chore na COVID-19, ale przechodzący infekcję łagodnie lub bezobjawowo i z różnych przyczyn nie mogące odbyć kwarantanny w domu,
- mimo zakażenia nie potrzebujące hospitalizacji,
- którym lekarz zlecił izolację w domu, ale ze względu na możliwość zakażenia bliskich z grupy podwyższonego ryzyka (np. osoby starsze, z obniżoną odpornością), nie powinny w nim przebywać
- oczekujące na wynik testu w kierunku COVID-19.
Jak dostać się do izolatorium?
Pobyt w izolatorium może odbyć się bezpłatnie na podstawie skierowania, które może być wydane przez:
- lekarza szpitala lub
- lekarza zakładu leczniczego, w którym są udzielane stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne inne niż szpitalne lub
- lekarza, który udziela świadczeń zdrowotnych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej lub
- państwowego inspektora sanitarnego.
Jeśli przebywasz w izolatorium, masz prawo do:
- wizyty pielęgniarskiej – nie rzadziej niż dwa razy na dobę, w godzinach przedpołudniowych i popołudniowych; w ramach wizyty jest dokonywana ocena stanu ogólnego i pomiar temperatury ciała osoby izolowanej oraz w razie potrzeby, w porozumieniu z lekarzem, zlecenie lub zmiana zleconych przez lekarza leków
- porady lekarskiej – w sytuacji pogorszenia stanu zdrowia lub potrzeby podjęcia decyzji o wypisaniu z izolatorium
- testu na obecność wirusa SARS-CoV-2 w przypadkach uzasadnionych klinicznie
- transportu do szpitala z powodu pogorszenia stanu zdrowia.
Warunki zwolnienia z izolatorium są takie same jak w przypadku domowej kwarantanny.
Gdzie do izolatorium?
Jak wynika z informacji, którą NFZ przekazał 9 października: „na terenie kraju funkcjonuje 29 izolatoriów, w których przebywa 374 pacjentów”. W listopadzie nowe izolatorium zostało otwarte na terenie Uzdrowiska Konstancin – Zdrój, które udostępniło dla pacjentów z COVID-19 dwa obiekty sanatoryjne.
Wykaz wszystkich izolatoriów w Polsce.
Kwarantanna poza domem bezpieczna dla pacjenta i jego najbliższych
Przebieg choroby COVID-19 nie zawsze bywa łagodny, a osoby ją przechodzące mogą być znacznie osłabione. W związku z tym najbliżsi muszą otoczyć ich opieką, a to powoduje ryzyko kolejnych zakażeń. Jeśli w domu ktoś z rodziny jest chory przewlekle niebezpieczeństwo zakażenia może wiązać się z ciężkim przebiegiem choroby, a nawet ze śmiercią.
W takich przypadkach najlepszym rozwiązaniem jest pobyt w izolatorium i odseparowanie się od bliskich w celu zapewnienia im lepszej ochrony. Izolatoria odciążają także szpitale – mogą zostać do nich skierowani również pacjenci z oddziałów szpitalnych.
Pobyt w izolatorium wiąże się z zapewnieniem opieki pielęgniarki oraz lekarza. W przypadku pogorszenia się stanu zdrowia pacjenta, personel medyczny może podjąć decyzję o przeniesieniu pacjenta do szpitala zakaźnego lub szpitala z oddziałem zakaźnym.
Fizyczne i psychiczne powikłania po COVID-19
W Polsce przybywa osób, które pokonały chorobę COVID-19, jednak u wielu z nich występują powikłania pochorobowe. „Zespół pocovidowy” jest skutkiem nie tylko ciężkiego przebiegu choroby, który wymagał hospitalizacji, ale występuje także u osób, które chorobę przeszły łagodnie lub wręcz bezobjawowo.
W związku z tym, w październiku br. Uzdrowisko Konstancin-Zdrój, jako jedna z pierwszych placówek w Polsce, uruchomiło dla pacjentów po przebyciu COVID-19 specjalistyczny program rehabilitacji leczniczej. Ma on na celu zniwelowanie pochorobowych powikłań, związanych z zaburzeniem ciśnienia krwi, zakrzepami zatorowymi, zmniejszeniem wydolności oddechowej oraz ogólnym osłabieniem organizmu.
Rehabilitacja dla ozdrowieńców oparta jest na na specjalistycznych badaniach i indywidualnie dobranych zabiegach, w tym tlenoterapii i inhalacji. Z uwagi na to, że u pacjentów „pocovidowych” znaczne wydają się również obciążenia psychiczne, w czasie rehabilitacji zapewnione mają oni także wsparcie zdrowia psychicznego w formie konsultacji i warsztatów z psychologiem. Program skierowany jest zarówno do pacjentów po pobycie w szpitalu, jak i tych, którzy nie byli hospitalizowani.
Walory uzdrowiskowe w połączeniu z wieloletnim doświadczeniem Uzdrowiska Konstancin-Zdrój w rehabilitacji leczniczej oraz wyspecjalizowaną placówką medyczną z pewnością przyczynią się do poprawy stanu zdrowia pacjentów po przebytej chorobie COVID-19.
Zdrowotne walory uzdrowiska
Panująca pandemia odbiła się na zdrowiu psychicznym wszystkich Polaków. Wśród negatywnych objawów spowodowanych obecną sytuacją jest na pewno niepokój o zdrowie swoje i najbliższych, poczucie niepewności, obawa przed utratą pracy. To prowadzi do wyższego niż zwykle poziomu lęku i depresji.
Osobom odbywającym kwarantannę w Konstancinie-Jeziornie sprzyja jednak uzdrowiskowy charakter miejsca. Kompleks lasów sosnowych i złoża solanki tworzą wyjątkowy mikroklimat uzdrowiska, który ma prozdrowotne właściwości również dla osób, które już przeszły chorobę COVID-19.
Wszystkie niezbędne informacje dla pacjentów, a także wzór skierowania znaleźć można na stronie internetowej uzdrowiska https://uzdrowisko-konstancin.pl